CNC Tezgahlarının tarihçesi İkinci Dünya Savaşı’na dayanmaktadır. Daha az isabet hatalı uzun menzilli top ve füzelerin hesaplanması için 1941 yılında “Electronic Numerical Integrator and Computer”(ENIAC) (Türkçesi: Elektronik sayısal entegreli hesaplayıcı) adındaki ilk bilgisayarın inşa edilmesi ile endüstride makinaların da bilgisayarlar ile kontrol edilebileceği görülmüştür.
1960’lı yıllardan sonra makina endüstrisinde kullanılmaya başlayan Nümerik Kontrollü Takım Tezgahları günümüze kadar;
► NC( Nümerik Kontrollü )
► CNC (Bilgisayar Destekli Nümerik Kontrollü)
► High Speed (Çok Hızlı) olmak üzere üç türde gelişme aşaması göstermiştir.
NC tezgahları delikli şerit sistemine göre çalışan tezgahlardı. Masa başında oluşturan NC programı, bir delme tertibatının yardımı ile delik delinerek bir şeride aktarılıyordu. Daha sonra şerit tezgaha yerleştiriliyor ve parça son işlem olarak işleniyordu. Nümerik kontrol ünitesinin hafızası yoktu; dolayısıyla her parça işlendikten sonra şerit geri sarılıyor ve yeni bir parçanın işlenmesine devam ediliyordu.
1980’lere doğru NC tezgahları, bilgisayarla donatılarak CNC haline getirilmiştir. Teknolojik bakımından büyük bir aşama sayılan CNC sisteminde, bilgisayarın etkisi ile programlama tezgah başında yapılabiliyor ve gerekirse düzeltilebiliyordu. Artık birçok program hafızaya alınabilmekte, istenildiği kadar parça işlenmekte ve işlenmeden önce de simülasyon yapılabilmekteydi.
1990’lara gelindiğinde bir yandan uluslararası rekabet, diğer yandan çok kısa zamanda kalıp modelleri üreten yeni teknolojik gelişmelerin etkisi ile takım tezgahları üreticileri yeni arayışlara yöneldi ve bunların sonucu olarak çok hızlı CNC takım tezgahları ortaya çıkmıştır.
